fishing Net Update : मासेमारी जाळी आकाराच्या नियमनाचे महत्त्व

Fishing Net Update

रिंकेश नेमीचंद वंजारी, आशिष रामभाऊ उरकुडे

जगभरातील मत्स्यपालनाचा सामान्य इतिहास असे दर्शवितो की शोषणामध्ये हळूहळू वाढ झाली आहे, काही अंशी जमीन जवळ असलेल्या शोषणाच्या साठ्यात वाढ झाली आहे आणि काही अंशी मासेमारीच्या अधिक प्रयत्नांना दूरवरच्या मासेमारीच्या जागेपर्यंत वाढविल्यामुळे जाळी आकाराच्या नियमनाचे महत्त्व समजून घेणे आवश्यक आहे. माशांच्या जाळीच्या नियमनाचा सैद्धांतिक आधार “इष्टतम कापणी रणनीती” (Optimum harvesting strategy) च्या संकल्पनेवर आधारित आहे, बर्‍याच व्यावसायिकदृष्ट्या महत्त्वाच्या माशांच्या प्रजातींसाठी, भरती मोठ्या प्रमाणात साठा हे आकारात साठा आकाराशी संबंधित नाही. यामुळे परिपूर्णतेची पर्वा न करता, आयुष्यभर प्रत्येक वर्षाच्या शोषणासाठी इष्टतम (Optimum) शोषणाच्या पद्धतीची कल्पना करणे शक्य करते.

मासे पकडण्याची शक्यता असलेल्या संभाव्य वयाशी संबंधित विचार करता जसे की जेव्हा ते लहान असतात तेव्हा मासे पकडले जातात. जास्त प्रमाणात पकडल्याने लहान आकारातील मासे भविष्यातील माशांच्या उत्पादनाच्या शाश्वत विकासावर परिणाम करतात. याउलट, मासे फार म्हातारे होईपर्यंत पकडले गेले नाहीत तर त्या तुलनेने मोठ्या प्रमाणात मासे मिळतात. सैद्धांतिक दृष्टिकोन म्हणजे मासेमारीत दरवर्षाच्या वजनातील टिकाऊ उत्पन्न जास्तीत जास्त मिळविण्यासाठी कोणते सर्वोत्तम वय किंवा आकार घ्यावा हे ठरविणे अत्यंत आवश्यक आहे. हे साध्य करण्याचे अनेक मार्ग आहेत आणि त्यापैकी एक म्हणजे प्रथम कॅप्चरचे वय (किंवा आकार) थेट नियंत्रित करणे अत्यंत आवश्यक आहे. म्हणूनच, जाळीच्या नियमांचा एक उद्देश दीर्घकालीन टिकाऊ उत्पादनावर परिणाम करणे होय.

इतर उद्दीष्टे म्हणजे किशोर माशांना पकडण्यापासून वाचविणे आणि पुरेशी मासे परिपक्व राहतील याची खात्री करण्याचा प्रयत्न करणे. हे विशेषत: अशा पातळीवर शोषण करणार्या समभागांसाठी महत्त्वाचे असू शकते कारण कमी झालेल्या साठामुळे भरती अयशस्वी होण्याचा धोका आहे. माशांच्या जाळ्याचे जाळी आकार देखील प्रजातींवर अवलंबून असते; २0-४0 मिमी लहान कार्प (कॅटला, रोहू, मृगल), कॅटफिश आणि इतर लहान माशांसाठी वापरली जाते आणि कार्प आणि मोठ्या कॅटफिशसाठी ७५-१२0 मिमी वापरली जाते.

जाळी आकाराच्या नियमांचे उद्दीष्ट (Objectives of Mesh Size Regulation):
मासेमारी गियर जाळीच्या आकाराचे नियमन ही मत्स्यव्यवसाय व्यवस्थापनाची एक महत्त्वाची बाब आहे जी माशांची लोकसंख्या टिकवून ठेवण्यासाठी, जैवविविधता टिकवून ठेवण्यासाठी आणि जलीय परिसंस्थांचे दीर्घकालीन आरोग्य सुनिश्चित करण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावते. जाळीचा आकार मासेमारी जाळी किंवा इतर गियरमधील उघडण्याच्या आकाराचा संदर्भ देते, जे पकडले जाऊ शकते ते माशांचे आकार निर्धारित करते. जाळीच्या आकाराचे नियमन करण्याचे महत्त्व अनेक मुख्य मुद्द्यांमधून स्पष्ट केले जाऊ शकते.

निवडक मासे पकडणे (Selective Fish Catch)
जाळीच्या आकाराचे नियम माशांची निवडक कापणी करण्यास सक्षम करतात. किमान जाळीच्या आकाराची आवश्यकता सेट करून, अधिकारी हे सुनिश्चित करू शकतात की केवळ प्रौढ मासेच पकडले जातील, ज्यामुळे तरुण व्यक्तींना लक्ष्य बनवण्याआधी वाढू आणि पुनरुत्पादन होऊ शकेल. हे निरोगी मत्स्यसाठा राखण्यात योगदान देते आणि शाश्वत मत्स्यपालनाला प्रोत्साहन देते.

इकोसिस्टम बॅलन्स (Ecosystem Balance)
अयोग्य जाळीच्या आकारांसह मासेमारी गीअरमुळे किशोर मासे, गैर-व्यावसायिक प्रजाती आणि अगदी धोक्यात असलेल्या किंवा संरक्षित प्रजातींसह लक्ष्य नसलेल्या प्रजातींना अनावधानाने पकडले जाऊ शकते. जाळीच्या आकाराचे नियमन करून, मत्स्यव्यवसाय व्यवस्थापक बायकॅच कमी करू शकतात आणि इकोसिस्टमच्या एकूण संतुलनाचे संरक्षण करू शकतात.
जास्त मासेमारी प्रतिबंध (Prevention of Overfishing)
जाळीच्या अयोग्य आकारामुळे जास्त मासेमारी होऊ शकते, जेथे मासेमारीचा दर माशांच्या लोकसंख्येच्या नैसर्गिक पुनरुत्पादन दरापेक्षा जास्त असतो. जाळी आकाराचे नियम एक प्रतिबंधात्मक उपाय म्हणून कार्य करतात, मत्स्यसंपत्तीचे शोषण नियंत्रित करतात आणि साठा कमी होण्यास प्रतिबंध करतात.

आर्थिक स्थिरता (Economic Sustainability)
योग्यरित्या नियमन केलेले जाळीचे आकार मत्स्यपालनाच्या आर्थिक स्थिरतेमध्ये योगदान देतात. पकडण्याआधी मासे व्यावसायिकदृष्ट्या व्यवहार्य आकारापर्यंत पोहोचू देऊन, मासे पकडण्याचे एकूण उत्पादन आणि गुणवत्ता सुधारली जाऊ शकते, ज्यामुळे मच्छीमार आणि सीफूड उद्योग दोघांनाही फायदा होतो.

पर्यावरणीय कायद्यांचे पालन (Compliance with Environmental Laws)
बर्‍याच प्रदेशांमध्ये पर्यावरणीय कायदे आणि आंतरराष्ट्रीय करार आहेत जे शाश्वत आणि जबाबदार मासेमारीच्या पद्धतींना प्रोत्साहन देण्यासाठी विशिष्ट मासेमारी गियर जाळीच्या आकाराचा वापर अनिवार्य करतात. या नियमांचे पालन केल्याने कायदेशीर परिणाम टाळण्यास मदत होते आणि जबाबदार मत्स्यव्यवसाय व्यवस्थापनासाठी जागतिक प्रयत्नांना हातभार लागतो.

प्रजाती वैशिष्ट्यांचे अनुकूलन (Adaptation to Species Characteristics)
वेगवेगळ्या माशांच्या प्रजातींचे आकार आणि आकार वेगवेगळे असतात आणि त्यांची पकडण्याची संवेदनशीलता जाळीच्या आकारावर अवलंबून असते. लक्ष्य प्रजातींच्या विशिष्ट वैशिष्ट्यांचा विचार करणारे नियम मासेमारीच्या पद्धतींना अनुकूल करण्यात मदत करतात, हे सुनिश्चित करतात की वापरलेले गियर लक्ष्यित प्रजातींसाठी योग्य आहे.

स्पॉनिंग स्टॉकचे संवर्धन (Conservation of the spawning stock)
मासेमारीच्या प्रयत्नांचे नियमन नसलेल्या परिस्थितीत, कमी होणारा साठा आणि परिणामी भरती अयशस्वी होण्यामुळे प्रयत्न इतका वाढण्याची शक्यता आहे की साठा कोसळण्याची शक्यता आहे. जर हा धोका अस्तित्त्वात असेल आणि थेट मासेमारीच्या प्रयत्नांचे नियमन करणे व्यावहारिक नसेल तर जाळीच्या आकारात होणारी वाढ ही विखुरलेल्या साठ्याचे जतन करण्यासाठी उपयुक्त पर्यायी माध्यम असू शकते. जाळीचे मोठे आकार प्रजनन आणि अंडी देणाऱ्या व्यक्तींचे संरक्षण करतात, त्यांना पकडण्यास प्रतिबंध करतात आणि माशांची लोकसंख्या सुरू ठेवण्याची खात्री करतात. प्रजनन क्षमता राखण्यासाठी आणि लोकसंख्येमध्ये नवीन व्यक्तींची नैसर्गिक भरती टिकवून ठेवण्यासाठी प्रजनन साठा जतन करणे आवश्यक आहे.

दीर्घ मुदतीच्या उत्पन्नाचे नियमन (Regulation of long-term yield)
दीर्घ मुदतीच्या उत्पन्नाचे नियमन “इष्टतम कापणीच्या धोरणा” च्या संकल्पनेवर आधारित आहे. बर्‍याच व्यावसायिकदृष्ट्या महत्त्वाच्या माशांच्या प्रजातींसाठी, भरतीच्या आकाराच्या विस्तृत आकारात साठा आकारात संबंधित नाही. म्हणूनच इष्टतम शोषणाची पद्धत किंवा कापणीची रणधुमाळीची कल्पना करणे व्यावहारिक आहे, ज्यामुळे प्रति वर्ष इष्टतम उत्पादन होते.

लहान जाळीच्या मासेमारीचा वापर परिणाम जाळी:
मत्स्यपालन संसाधने कमी होईल, परिणामी मच्छीमारांमध्ये गरीबी आणि बेरोजगारी वाढेल.
बायकाच (bycatch) आणि / किंवा नाकार म्हणून मोठ्या प्रमाणात सागरी संसाधनांचा नाश ज्याचा आपल्या सर्वांना फायदा होणार नाही.
जेव्हा मासे प्रति सरासरी जास्तीत जास्त उत्पादन देणा आकारापेक्षा कमी आकारात पकडले जातात तेव्हा त्याला वाढीचे मासेमारी असे म्हणतात.

अनियंत्रित फिश गियर मेश आकार: मत्स्यपालन आणि पर्यावरणीय आरोग्यासाठी परिणाम (Unregulated Fish Gear Mesh Sizes: Implications for Fisheries and Ecosystem Health)
या संभाव्य नकारात्मक परिणामांना कमी करण्यासाठी, प्रभावी फिश गियर जाळी आकाराचे नियम स्थापित करणे आणि लागू करणे महत्वाचे आहे. यासाठी जलीय संसाधनांचा शाश्वत वापर आणि सागरी परिसंस्थांचे संरक्षण सुनिश्चित करण्यासाठी मत्स्यपालन व्यवस्थापक, धोरणकर्ते आणि मासेमारी उद्योग यांच्यात सहकार्य आवश्यक आहे. फिश गियर जाळीच्या आकाराचे नियमन नियंत्रित करण्यात अयशस्वी झाल्यामुळे मत्स्यपालन आणि जलीय परिसंस्थेसाठी अनेक हानिकारक परिणाम होऊ शकतात:

1.जास्त मासेमारी (Overfishing):
जाळीच्या आकाराचे योग्य नियमन न करता, जास्त मासेमारी होण्याचा धोका असतो, जेथे मासे काढण्याचा दर लोकसंख्येच्या नैसर्गिक पुनरुत्पादन दरापेक्षा जास्त असतो. यामुळे माशांचा साठा कमी होऊ शकतो, ज्यामुळे परिसंस्थेवर आणि मासेमारी समुदायांच्या उपजीविकेवर दीर्घकालीन नकारात्मक प्रभाव पडतो.

2.मासे लोकसंख्या असंतुलन (Fish Population Imbalance):
अपर्याप्त जाळी आकार नियंत्रणामुळे किशोर मासे आणि लक्ष्य नसलेल्या प्रजाती अनावधानाने पकडल्या जाऊ शकतात. यामुळे माशांच्या लोकसंख्येचे नैसर्गिक संतुलन बिघडू शकते आणि शिकारी-शिकार संबंध आणि सागरी अधिवासांच्या आरोग्यासह व्यापक परिसंस्थेवर नकारात्मक परिणाम होऊ शकतो.

3.जैवविविधतेत घट (Decline in Biodiversity):
अनियंत्रित जाळीच्या आकारामुळे अंदाधुंद मासेमारीच्या पद्धतींमुळे लक्ष्य नसलेल्या आणि असुरक्षित प्रजातींचा नाश होऊ शकतो. जैवविविधतेचे हे नुकसान केवळ परिसंस्थेच्या लवचिकतेवरच परिणाम करत नाही तर ऱ्हास होत असलेल्या प्रजातींवर अवलंबून असलेल्या इतर प्रजातींवरही परिणाम होऊ शकतो.

4.पुनरुत्पादक क्षमतेचे नुकसान (Loss of Reproductive Potential):
नियमांशिवाय, माशांच्या लोकसंख्येची पुनरुत्पादक क्षमता कमी करून, प्रजनन आणि व्यक्तींना जन्म देण्याचा धोका असतो. हे माशांच्या साठ्याच्या पुनर्प्राप्ती आणि कालांतराने टिकून राहण्याच्या क्षमतेस अडथळा आणू शकते.

5.आर्थिक परिणाम (Economic Consequences):
अनियंत्रित जाळीच्या आकारामुळे कमी दर्जाचे कॅच, कमी बाजार मूल्य आणि मासेमारी समुदायांचे आर्थिक नुकसान होऊ शकते. मासेमारी उद्योगाची दीर्घकालीन आर्थिक शाश्वतता धोक्यात येते जेव्हा अयोग्य गियर आकार पकडण्याच्या एकूण उत्पादनावर आणि विक्रीक्षमतेवर परिणाम करतात.

6.बेकायदेशीर, न नोंदवलेले आणि अनियंत्रित (IUU) मासेमारी (Illegal, Unreported, and Unregulated (IUU) Fishing):
जाळीच्या आकारांवरील नियंत्रणाचा अभाव IUU मासेमारी पद्धतींमध्ये योगदान देऊ शकतो, जेथे मच्छीमार कायदेशीर सीमांच्या बाहेर काम करतात. हे अतिमासेमारीशी संबंधित आव्हाने वाढवते आणि संवर्धनाच्या प्रयत्नांना कमी करते.

7.पर्यावरणाचा ऱ्हास (Environmental Degradation):
अंदाधुंद मासेमारीच्या पद्धतींमुळे सागरी पर्यावरणाला हानी पोहोचू शकते, ज्यामुळे केवळ माशांच्या लोकसंख्येवरच परिणाम होत नाही तर प्रवाळ खडक आणि समुद्रतळ यांसारख्या अधिवासांच्या आरोग्यावरही परिणाम होतो. पर्यावरणाच्या या ऱ्हासामुळे पर्यावरणाच्या एकूण आरोग्यावर दूरगामी परिणाम होऊ शकतात.

8.व्यवस्थापनाच्या प्रयत्नांवर ताण (Strain on Management Efforts):
प्रभावी जाळी आकाराच्या नियमांच्या अनुपस्थितीत, मत्स्यव्यवसाय व्यवस्थापनाचे प्रयत्न अधिक आव्हानात्मक बनतात. शाश्वत मत्स्यव्यवसाय व्यवस्थापनासाठी जाळीच्या आकाराचे नियमन करणे हे एक महत्त्वाचे साधन आहे आणि त्याशिवाय, संवर्धन उद्दिष्टे साध्य करणे अधिक कठीण होते.

निष्कर्ष:
शाश्वत मासेमारी व्यवस्थापनासाठी मासेमारी गियर जाळीच्या आकाराचे नियमन आवश्यक आहे. किमान जाळीच्या आकाराची आवश्यकता सेट करून, अधिकारी निवडकपणे प्रौढ माशांची कापणी करू शकतात, प्रजनन स्टॉकचे संरक्षण करू शकतात आणि जास्त मासेमारी रोखू शकतात. योग्यरित्या नियमन केलेले जाळीचे आकार देखील बायकॅच कमी करतात, इकोसिस्टम समतोल वाढवतात आणि आर्थिक स्थिरतेमध्ये योगदान देतात. पर्यावरणीय कायद्यांचे पालन केल्याने मासेमारीच्या जबाबदार पद्धती, प्रजातींच्या वैशिष्ट्यांशी जुळवून घेणे सुनिश्चित होते. एकंदरीत, जाळीच्या आकाराचे नियम निरोगी माशांची लोकसंख्या राखण्यात, जैवविविधता टिकवून ठेवण्यासाठी आणि जलीय परिसंस्थेची दीर्घकालीन लवचिकता वाढविण्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात. अशा प्रकारची परिस्थिती टाळण्यासाठी मच्छीमारांनी चौरस जाळी वापरली पाहिजे (Figure 1), जेणेकरून लहान मासे परवानगी देते निव्वळ पासून सहज पळणे. टाळण्यासाठी चौरस खराब झालेले जाळे वापरा अवांछित आणि संकटात सापडलेले प्राणी.

लेखक - रिंकेश नेमीचंद वंजारी, Ph.D. Research Scholar, Division of Fisheries Resource Management, SKUAST-K, Faculty of Fisheries, Rangil (J&K), India-190006. Contact No.: 7507457835
आशिष रामभाऊ उरकुडे, M.F.Sc. Scholar, Division of Aquatic Animal Health Management, Faculty of Fisheries, Rangil (J&K) India-190006.