रिंकेश नेमीचंद वंजारी, डॉ. प्रशांत तेलवेकर, डॉ. सुप्रिया मेश्रे

खारफुटी किंवा कांदळवन म्हणजे काय? असा प्रश्न अनेकांना पडलेला असतो. तर आज आपण त्याबाबतची महत्त्वाची माहिती या लेखातून पाहणार आहोत. खारफुटी हा एक समुद्राजवळ वाढणारा, विविध वनस्पती प्रजातींच्या एक समूह आहे. खारफुटी ही चिखलात, माती नसलेल्या जागी आणि भरतीचे पाणी शिरणाऱ्या भागात वाढते. खारफुटी म्हणून ओळखल्या जाणार्‍या वनस्पतींचा समूह उष्णकटिबंधीय आणि उपोष्णकटिबंधीय प्रदेशांमध्ये चिखल, वालुकामय आणि ओल्या मातीत वाढतो, ज्यात उथळ किनारपट्टीचे पाणी, डेल्टा, मुहाने आणि सरोवर यांचा समावेश होतो. खारफुटी हे विशेष सागरी परिसंस्थेचे एक प्रकार आहेत. या वनस्पती ज्या विशिष्ट प्रदेशात आढळतात त्यांना “खारफुटीची परिसंस्था” (Mangrove ecosystem) असे म्हणतात. हे अत्यंत उत्पादक परंतु अत्यंत संवेदनशील आणि नाजूक असतात.

काही खारफुटी किंवा कांदळवन वनस्पतींची उदाहरणे खाली दिली आहेत.
1.लाल खारफुटी (Rhizophora mangle) हवाई मुळे लपविलेल्या प्रॉप्स मुळे द्वारे वैशिष्ट्यीकृत जे मऊ चिखलासाठी आधार देतात आणि घटकांना स्थिर करतात.
2.काळे खारफुटी (Avicenia germinans) लाल खारफुटीच्या किनाऱ्यावर आढळतात आणि लहान पेन्सिल सारख्या उभ्या मूळ शॉट्सच्या उपस्थितीने वैशिष्ट्यीकृत आहे ज्याला न्यूमॅटोफोर्स म्हणतात. हे रूट शॉट्स हाय-टाइड रेषेजवळ दाट अॅरेमध्ये उभे असतात, ज्यामुळे खारफुटीला हवेतून थेट ऑक्सिजन मिळू शकतो.
3.पांढरे खारफुटी (Laguncularia racemosa) उंच जमिनीवर भरतीच्या चिन्हाच्या वर आणि लाल आणि काळ्या खारफुटीच्या मागे वाढतात. पाने जाड आणि रसाळ, दोन्ही टोकांना गोलाकार आणि दोन्ही बाजूंनी समान रंगाची असतात. मूळ प्रणाली बहुतेक स्थलीय झाडांसारखी असते आणि क्वचितच श्वास घेणारी मुळे दर्शवितात.

खारफुटी किंवा कांदळवन परिचय
खारफुटी, ज्यांना सहसा "समुद्रातील पर्जन्यवन" म्हणून संबोधले जाते, ते जटिल किनारी परिसंस्था आहेत जे जमीन आणि महासागराच्या क्षेत्रांना जोडतात. मीठ-सहिष्णु झाडे, झुडुपे आणि जलीय वनस्पतींचे अद्वितीय मिश्रण असलेले, ही परिसंस्था जगाच्या उष्णकटिबंधीय आणि उपोष्णकटिबंधीय किनारपट्टीवर भरभराट करतात. त्यांच्या सौंदर्यात्मक आकर्षणाच्या पलीकडे, खारफुटीचे पर्यावरणीय महत्त्व विशेषत: महत्त्वपूर्ण माशांचे अधिवास म्हणून आहे. निरोगी जलीय परिसंस्था राखण्यासाठी, जैवविविधतेला चालना देण्यासाठी आणि असंख्य किनारी समुदायांचे जीवनमान सुनिश्चित करण्यासाठी या रहस्यमय किनारी जंगलांचे संवर्धन करणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे.

खारफुटी, खारट-सहिष्णु झाडे आणि गुंतागुंतीच्या मूळ प्रणालींद्वारे वैशिष्ट्यीकृत किनारपट्टीवरील परिसंस्था, सागरी जीवन, विशेषत: माशांच्या लोकसंख्येला आधार देण्यासाठी महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात. खारफुटीचे संवर्धन निरोगी जलीय परिसंस्था राखण्यासाठी, जैवविविधता टिकवून ठेवण्यासाठी आणि किनारपट्टीवरील समुदायांचे जीवनमान सुनिश्चित करण्यासाठी आवश्यक आहे. विविध कारणांसाठी मासे खारफुटीवर अवलंबून असतात.

ही जटिल परिसंस्था किशोर माशांसाठी (juvenile fish) आश्रयस्थान असलेल्या रोपवाटिकांपासून ते प्रौढांसाठी अन्न ग्राउंड्सपर्यंत अनेक अधिवास प्रदान करतात. क्लिष्ट रूट सिस्टम (intricate root systems) भक्षकांपासून संरक्षण देतात आणि खारफुटीच्या झाडांपासून पडणारे डेट्रिटस विविध जलचरांसाठी पोषक तत्वांचा एक महत्त्वाचा स्रोत म्हणून काम करतात, जे अन्न साखळीचा आधार बनतात.

खारफुटीचाही किनारी भागाच्या एकूण आरोग्यासाठी मोठा वाटा आहे. ते वादळाच्या लाटेविरूद्ध बफर म्हणून काम करतात, किनारपट्टीच्या धूपचा प्रभाव कमी करतात आणि मानवी वसाहतींचे संरक्षण करतात. शिवाय, खारफुटीची जंगले कार्यक्षम कार्बन सिंक आहेत, जी वातावरणातील कार्बन डायऑक्साइड कॅप्चर करून आणि साठवून हवामान बदल कमी करण्यास मदत करतात. तथापि, मानवी क्रियाकलापांमुळे खारफुटीला गंभीर धोका आहे. शहरीकरण, शेती, मत्स्यपालन आणि पर्यटन यामुळे अनेकदा या वस्त्या नष्ट होतात. पुनर्वसन प्रकल्प आणि प्रदूषणामुळे खारफुटीच्या परिसंस्थेचा आणखी ऱ्हास होतो, ज्यामुळे त्यांच्यावर अवलंबून असलेल्या विविध माशांच्या प्रजाती धोक्यात येतात. या अमूल्य अधिवासांचे रक्षण करण्यासाठी संवर्धनाचे प्रयत्न आवश्यक आहेत. संरक्षित क्षेत्रे स्थापन करणे, शाश्वत व्यवस्थापन पद्धती लागू करणे आणि खारफुटीच्या महत्त्वाविषयी जागरुकता निर्माण करणे हे महत्त्वाचे पाऊल आहेत.

समुदायाचा सहभाग महत्त्वाचा आहे, कारण संवर्धनाच्या प्रयत्नांमध्ये स्थानिक सहभागामुळे अधिक प्रभावी आणि चिरस्थायी परिणाम मिळू शकतात. माशांच्या लोकसंख्येला आधार देण्यासाठी आणि किनारपट्टीवरील परिसंस्थांचे संपूर्ण आरोग्य राखण्यासाठी खारफुटीची महत्त्वाची भूमिका ओळखून, खारफुटीच्या अधिवासांचे संरक्षण आणि पुनर्संचयित करण्यासाठी सरकार, गैर-सरकारी संस्था आणि समुदायांनी सहकार्य केले पाहिजे. असे केल्याने, आपण सागरी जीवन आणि त्यांच्या कल्याणासाठी आणि उपजीविकेसाठी या परिसंस्थांवर अवलंबून असलेल्या लोकांसाठी एक निरोगी भविष्य सुरक्षित करू शकतो.

भारतातील खारफुटीच्या जंगलाचे एकूण क्षेत्रफळ किती आहे?
इंडिया स्टेट ऑफ फॉरेस्ट रिपोर्ट, 2019 नुसार, भारतातील खारफुटीचे आच्छादन (4,975 sq km) आहे, जे देशाच्या एकूण भौगोलिक क्षेत्राच्या 0.15% आहे. पश्चिम बंगालमध्ये भारतातील खारफुटीचे 42.45% कव्हर आहे, त्यानंतर गुजरात 23.66% आणि A&N बेटांवर 12.39% आहे. महाराष्ट्रात खारफुटीचे आच्छादन मुंबई शहर, मुंबई उपनगर, पालघर, ठाणे, रायगड, रत्नागिरी आणि सिंधुदुर्ग या किनारपट्टीच्या कोकण जिल्ह्यांमध्ये दिसून येते. भारतीय वन अधिनियम, 1927 च्या कलम 4 अंतर्गत आतापर्यंत 19,500 हेक्टर आरक्षित वन (सर्वोच्च संरक्षण दर्जा) म्हणून अधिसूचित करण्यात आले आहे.

माशांचे अत्यावश्यक निवासस्थान म्हणून खारफुटी (Mangroves as Essential Fish Habitats)
•खारफुटी अनेक माशांच्या प्रजातींसाठी अत्यावश्यक निवासस्थान म्हणून काम करतात, जीवनाच्या विविध टप्प्यांसाठी पर्यावरणीय (niches) प्रदान करतात. त्यांच्या सर्वात उल्लेखनीय भूमिकांपैकी एक म्हणजे किशोर माशांसाठी नर्सरी म्हणून काम करणे. प्रॉप रूट्स आणि बुडलेल्या शाखांचा गुंतागुंतीचा चक्रव्यूह तरुण माशांना भक्षक आणि जोरदार प्रवाहांपासून लपण्यासाठी सुरक्षित आश्रयस्थान देते. दाट झाडे पाने आणि डेट्रिटस सारख्या सेंद्रिय पदार्थांना देखील सापळ्यात अडकवतात, जे पोषक तत्वांचा समृद्ध स्त्रोत बनतात, ज्यामुळे अन्नसाखळीचा आधार असलेल्या प्लँक्टनसह विविध जलीय जीवांच्या विकासास चालना मिळते.
•शिवाय, खारफुटी प्रौढ माशांसाठी (adult fish) महत्त्वाची खाद्यान्न देतात. मुळे आणि बुडलेल्या संरचना एक जटिल सूक्ष्म निवास तयार करतात जिथे लहान अपृष्ठवंशी वाढतात, शिकार शोधणाऱ्या मोठ्या माशांना आकर्षित करतात. खारफुटीच्या भागातून येणारा आणि मागे जाणारा भरतीचा प्रवाह अन्नाचा वाहक पट्टा म्हणून काम करतो, वाट पाहत असलेल्या माशांना पोषक आणि जीव आणतो. या परिसंस्थांचा समीप किनार्‍यावरील पाण्याशी असलेला परस्परसंबंध त्यांचे महत्त्व वाढवतो; अनेक व्यावसायिकदृष्ट्या मौल्यवान माशांच्या प्रजाती त्यांच्या जीवनचक्रात कधीतरी खारफुटीने पुरवलेल्या संसाधनांवर अवलंबून असतात.
•मासे खारफुटीच्या झाडांच्या गोंधळलेल्या मुळांमध्ये (tangled roots) अंडी घालतात आणि नंतर उबतात आणि आवश्यक पोषक तत्वांसह वाढतात. अशा प्रकारे खारफुटी नैसर्गिक रोपवाटिका म्हणून काम करतात. खारफुटी विविध प्रकारच्या सागरी जीवांच्या अल्पवयीन मुलांना आश्रय देतात, त्यापैकी पेनाईड कोळंबीच्या काही प्रजाती उल्लेखनीय आहेत. कोळंबीचे उत्पादन आणि खारफुटीच्या वनक्षेत्राचा आकार यामध्ये एक रेषीय संबंध आहे. खारफुटी शिकारी, मच्छीमार, पक्षी-निरीक्षक, छायाचित्रकार आणि इतरांना मनोरंजन देतात जे नैसर्गिक क्षेत्रांचा खजिना करतात.
खारफुटीला धोका (The Threats to Mangroves)
•खेदाची गोष्ट म्हणजे, सागरी पर्यावरणातील त्यांची महत्त्वपूर्ण भूमिका असूनही, खारफुटीला विविध मानववंशीय (anthropogenic) क्रियाकलापांमुळे गंभीर धोका आहे. शहरीकरण, शेती, मत्स्यपालन आणि पर्यटन हे खारफुटीच्या जंगलतोडीचे प्रमुख चालक आहेत. लोकसंख्या वाढत असताना आणि अर्थव्यवस्थांचा विस्तार होत असताना, किनारपट्टीच्या भागात अनेकदा अनियंत्रित विकासाचे साक्षीदार होतात जे या नाजूक परिसंस्थांवर अतिक्रमण करतात. पुनर्वसन प्रकल्प, जेथे पायाभूत सुविधा, गृहनिर्माण किंवा उद्योगासाठी जमीन तयार करण्यासाठी खारफुटीची साफसफाई (cleared) केली जाते, समस्या आणखी वाढवतात.
•जमीन-आधारित क्रियाकलाप आणि सागरी स्त्रोत या दोन्हींमुळे होणारे प्रदूषण, खारफुटीवरही परिणाम करते. प्रदूषकांनी भरलेले वाहून जाणे गुंतागुंतीच्या मुळांच्या प्रणालींना गुदमरून टाकू शकते, तर तेल गळती पाणी आणि माती दूषित करू शकते आणि या अधिवासांचे नाजूक संतुलन बिघडू शकते. खारफुटीच्या परिसंस्थेच्या एकूण ऱ्हासामुळे माशांच्या लोकसंख्येला आधार देण्याच्या क्षमतेवरच परिणाम होत नाही तर कार्बन जप्ती आणि वादळ संरक्षणातील त्यांच्या महत्त्वाच्या भूमिकेवरही परिणाम होतो.

संवर्धन अत्यावश्यक (Conservation Imperative)
खारफुटीचे पारिस्थितिक तंत्र आणि समुदायांना मिळणाऱ्या बहुआयामी फायद्यांच्या प्रकाशात, त्यांचे संवर्धन हा केवळ एक पर्याय नाही तर गरज बनतो. सरकार, गैर-सरकारी संस्था (NGO), शास्त्रज्ञ आणि स्थानिक समुदाय ऱ्हासाची लाट परत आणण्यासाठी आणि या अपरिवर्तनीय अधिवासांचे रक्षण करण्यासाठी सैन्यात सामील होत आहेत.

1.संरक्षित क्षेत्रे आणि व्यवस्थापन धोरणे: खारफुटी आणि त्यांच्याशी संबंधित परिसंस्था यांचा समावेश असलेल्या सागरी संरक्षित क्षेत्रांची नियुक्ती करणे हा त्यांच्या संवर्धनाचा मूलभूत दृष्टिकोन आहे. हे संरक्षित क्षेत्र आश्रयस्थान म्हणून काम करतात जेथे परिसंस्था अबाधित वाढू शकतात. तथापि, संरक्षित क्षेत्रांना त्यांची दीर्घकालीन व्यवहार्यता सुनिश्चित करण्यासाठी प्रभावी व्यवस्थापन धोरणांचे समर्थन केले पाहिजे. शाश्वत मासेमारीच्या पद्धतींची अंमलबजावणी करणे, मानवी क्रियाकलापांचे नियमन करणे आणि इकोसिस्टमच्या आरोग्यावर लक्ष ठेवणे हे सर्व यशस्वी व्यवस्थापनाचे अविभाज्य घटक आहेत.
2.सामुदायिक सहभाग: खारफुटींसह सहअस्तित्व असलेले स्थानिक समुदाय बहुतेक वेळा त्यांची घट पाहणारे आणि त्यांच्या नुकसानीमुळे सर्वात जास्त प्रभावित झालेले साक्षीदार असतात. या समुदायांना संवर्धनाच्या प्रयत्नांमध्ये सहभागी करून घेणे यशासाठी अत्यावश्यक आहे. पारंपारिक ज्ञान आणि पद्धती शाश्वत संसाधन व्यवस्थापनासाठी मौल्यवान अंतर्दृष्टी देऊ शकतात. याव्यतिरिक्त, पुनर्संचयित प्रकल्प आणि शाश्वत उपजीविकेच्या उपक्रमांमध्ये समुदायांचा समावेश केल्याने केवळ संवर्धनासाठीच नाही तर त्यांचे जीवनमान सुधारते.
3.वैज्ञानिक संशोधन आणि जीर्णोद्धार (Restoration): खारफुटीच्या परिसंस्थेतील गुंतागुंत समजून घेण्यासाठी आणि त्यांच्या पुनर्संचयनासाठी धोरणे ओळखण्यात वैज्ञानिक संशोधन महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावते. पुनर्संचयित करण्याच्या प्रयत्नांमध्ये खारफुटीची रोपे लावणे, नैसर्गिक अधिवासांची नक्कल करण्यासाठी कृत्रिम संरचना तयार करणे आणि भरती-ओहोटी पुनर्संचयित करणे यांचा समावेश होतो. या उपक्रमांमुळे भूतकाळातील ऱ्हासामुळे झालेले नुकसान भरून काढण्यात मदत होऊ शकते, ज्यामुळे खारफुटींना त्यांची पर्यावरणीय कार्ये परत मिळू शकतात.
4.धोरण आणि कायदे: खारफुटीचे दीर्घकालीन संवर्धन सुनिश्चित करण्यासाठी मजबूत धोरण फ्रेमवर्क आणि कायदे आवश्यक आहेत. शाश्वत जमीन वापर पद्धतींसाठी प्रोत्साहनांसह विनाशकारी क्रियाकलापांना कमी करणारे नियम, समुदाय आणि उद्योगांना अधिक पर्यावरणास अनुकूल दृष्टिकोन स्वीकारण्यास प्रोत्साहित करू शकतात.
5.जागरुकता आणि शिक्षण: खारफुटीचे मूल्य आणि त्यांना भेडसावणाऱ्या धोक्यांबद्दल जागरुकता वाढवणे हे त्यांच्या संवर्धनासाठी सार्वजनिक समर्थन मिळविण्यासाठी महत्त्वाचे आहे. शैक्षणिक कार्यक्रम, मोहिमा आणि आउटरीच उपक्रम या परिसंस्थांप्रती जबाबदारीची भावना निर्माण करण्यात आणि त्यांच्या संरक्षणासाठी सामूहिक वचनबद्धता वाढविण्यात मदत करू शकतात.

जागतिक प्रभाव (Global Impact)
खारफुटीच्या संवर्धनाचे जागतिक महत्त्व त्यांच्या तात्काळ परिसंस्थेच्या पलीकडे आहे. खारफुटी वादळाची लाट आणि किनारपट्टीच्या धूप विरुद्ध नैसर्गिक बफर (buffers) म्हणून काम करतात, मानवी वसाहती आणि पायाभूत सुविधांचे संरक्षण करतात. कार्बन सिंक म्हणून त्यांची भूमिकाही तितकीच महत्त्वाची आहे; खारफुटी मोठ्या प्रमाणात कार्बन डायऑक्साइड (CO2) घेतात आणि साठवतात, ज्यामुळे हवामान बदलाचे परिणाम कमी होण्यास मदत होते. खारफुटीचे आणि त्यांच्यावर अवलंबून असलेल्या माशांच्या प्रजातींचे भविष्य एकत्रित जागतिक प्रयत्नांवर अवलंबून आहे. सरकार, स्वयंसेवी संस्था, संशोधक आणि समुदायांनी अधोगती आणि नुकसानाची प्रवृत्ती मागे घेण्यासाठी अभूतपूर्व प्रमाणात सहकार्य केले पाहिजे. आंतरराष्ट्रीय सहकार्य आवश्यक आहे, कारण अनेक स्थलांतरित माशांच्या प्रजाती त्यांच्या जीवन चक्रात (life cycles) अनेक क्षेत्रांमध्ये खारफुटीवर अवलंबून असतात. खारफुटीचे महत्त्वपूर्ण माशांचे निवासस्थान आणि पर्यावरणीय लिंचपिन (ecological linchpins) म्हणून महत्त्वाची ओळख करून, आपण या परिसंस्थांसह शाश्वत सहअस्तित्वाचा मार्ग तयार करू शकतो. खारफुटीचे संवर्धन केवळ निसर्गाचा गुंतागुंतीचा समतोल राखत नाही तर किनारपट्टीवरील समुदायांचे जीवनमान देखील सुरक्षित ठेवते आणि सतत बदलणाऱ्या जगाच्या तोंडावर आपल्या ग्रहाची जैवविविधता आणि लवचिकता संरक्षित करण्याच्या व्यापक उद्दिष्टात योगदान देते.

निष्कर्ष:
खारफुटी तरुण सागरी जीवनासाठी एक महत्त्वाची रोपवाटिका म्हणून काम करतात आणि म्हणून मत्स्यपालनाच्या आरोग्यामध्ये आणि मच्छिमारांच्या आर्थिक कल्याणात महत्त्वाची भूमिका बजावतात. इकोसिस्टम देखील सर्वात उत्पादक आणि जैवविविधता मानली जाते जी तटीय झोनमध्ये धूप, वादळ आणि त्सुनामी विरुद्ध बफर म्हणून महत्त्वपूर्ण कार्ये प्रदान करते. खारफुटीच्या प्रदेशात मोठ्या प्रमाणावर वृक्षारोपण करणे ही आजच्या काळाची सर्वात निकडीची गरज आहे, जर किनारपट्टीचे वातावरण पुन्हा पूर्वीच्या वैभवात (pristine glory) आणायचे असेल.

लेखक - रिंकेश नेमीचंद वंजारी - Ph.D. Research scholar, SKUAST-K, Faculty of Fisheries, Rangil (J&K).
डॉ. प्रशांत तेलवेकर - Assistant Professor, College of fishery Science, Nagpur, Maharashtra.
डॉ. सुप्रिया मेश्रे - Assistant Professor, College of fishery Science, Udgir, Maharashtra.